Bat.Suntsitzaileen ebanjelioak —eta sasi-politika infraestrategikoek— eragindako zinismoak lausotu ez duen herritar orok ezagutzen ditu mozorro guzien pean ageri den nazionalismo etnizistaren eta abertzaletasun erresistente askatzailearen arteko desberdintasunak, bere larruan alez ale pairatzen baititu lehenaren ondorio lazgarriak.
Bi.Suntsitzaileen ebanjelioak —eta sasi-politika infraestrategikoek— eragindako zinismoak lausotu ez duen herritar orok antzeman diezaioke beste herritarrengan kolonizatuaren frustrazio eta min sakonari. Herritarrak badaki gure arteko kolonizatuaren frustrazioa aspaldikoa dela, eta erdigunean ez duela hezurrik: leuna da, gardena, etengabea, likidoa ia. Mendeetako euri-jasa zein zirimiriek hezurretaraino blaitu duten oldarraren ondorioa.
Hiru.Suntsitzaileen ebanjelioak —eta sasi-politika infraestrategikoek— eragindako zinismoak lausotu ez duen herritar orok dakusa gurea ez dela esperantzara kondenatuta dagoen herri madarikatu bat, arrazionalitatea indargabetu dioten jendarte bat baizik, eta —metropoliak bideratutako kontakizun fragmentatu eta interesatuaren azpitik— herri kolonizatuan d-e-n-a, sistemikoki, doala gaizki.
Lau.Suntsitzaileen ebanjelioak —eta sasi-politika infraestrategikoek— eragindako zinismoak lausotu ez duen herritar orok ulertzen du emantzipazioaren aldeko jarrera konprometituak iraunkorra behar duela izan, eta askatasuna eta haren alde munduko herrien artean egin beharreko ariketa subiranoa bereak direla, lan hori berari dagokiola halabeharrez.
Bost.Suntsitzaileen ebanjelioak —eta sasi-politika infraestrategikoek— eragindako zinismoak lausotu ez duen herritar orok bere kidea ezagutzen du jendetzaren erdian, elkarren ispilu bailira, eta herritar bakoitzaren konpromisotik eta duintasunetik elikatzen dute beren talde izaera eta independentziara bideratuko dituen ekintza politiko estrategikoa.
